Στις 10 Απριλίου του 1821, οι ''φίλοι μας'' οι τούρκοι εκτέλεσαν δια απαγχονισμού τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο Ε'.. Αφού τον βασάνισαν και τον διαπόμπευσαν ανάμεσα στον φανατισμένο όχλο τον κρέμασαν έξω από την μεσημβρινή πύλη του Πατριαρχείου, όπου είχε στηθεί η αγχόνη..
Για 3 ημέρες το σώμα του παρέμεινε κρεμασμένο.. Για 3 ημέρες το φανατισμένο πλήθος περνούσε και ασχημονούσε στο νεκρό του σώμα.. Το λείψανο του πουλήθηκε στους αιώνια κατατρεγμένους εβραίους, οι οποίοι το διαπόμπευσαν με την σειρά τους, στους κεντρικούς δρόμους της Βασιλεύουσας.. Στο τέλος το έδεσαν πάνω σε μία μεγάλη πέτρα το έριξαν στη θάλασσα για να βουλιάξει..
Το νεκρό σώμα βρέθηκε να επιπλέει στον Κεράτιο κόλπο από τον, καπετάνιο του Ρώσικου πλοίου Άγιος Νικόλαος, Μαρίνο Σκλάβο, ο οποίος και το ανέσυρε και το μετέφερε στην Οδησσό..

Το μάρμαρο μένει βουβό... Και θα να μείνη ακόμα
Ποιος ξέρει ως πότ' αμίλητο το νεκρικό του στόμα...
Κοιμάται κι' ονειρεύεται... και τότε θα ξυπνήση,
Όταν ’ς τα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα, βροντήση
Το φοβερό μας κήρυγμα... “Χτυπάτε, πολεμάρχοι!...
Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά, του Πατριάρχη!”