Στις 18 Φεβρουαρίου του 1957 συνήλθε στην Ρουμανία 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της κεε του κκε κατα την οποία καθαιρέθηκε ο νικος ζαχαριαδης απο μελος της ΚΕ και διαγράφτηκε από το κκε.. Σαν να λέμε τον πεταξαν σαν την τρίχα απο το ζυμάρι, αλλα δεν έφτανε αυτο καθώς ένιωσε στο πετσί του τα ''καλα'' της δημοκρατίας των κομμουνιστών.. Φυλακίσεις, εξορίες, κακουχίες, καταναγκαστικά έργα.. Η Μακρόνησος έμοιαζε σαν μικρός παράδεισος μπροστά στα γκουλαγκ της Σιβηρίας.. Στο τελευταίο του γράμμα προς την Κ. Ε. του Κ.Κ. της Σοβιετικής Ενώσεως φαίνεται η απογοήτευση και η απέχθεια του προς την ιδεολογία το κόμμα και την πατρίδα που υπηρέτησε:

«Το κουφάρι μου το κληροδοτώ στους Μπρέζνιεφ, Κολιγιάννη, Φλωράκη και Σία. Χαλάλι τους…. Όσο κι αν προσπάθησαν δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια τα όργανα της Ασφάλειας της Σοβ. Ένωσης και οι διορισμένοι στο ΚΚΕ δεν απόδειξαν απόλυτα τίποτα και αναγκάστηκαν να γλείψουν αφτού όπου φτύναν… Σήμερα, ύστερα απ’ όλα αυτά, δηλώνω ότι αν δεν αρθούν όλα τα μέτρα περιορισμού, εξορίας, στέρησης ελευθερίας μετακίνησης και αναχώρησης απ’ τη Σοβ. Ένωση κ. τ. λ. κ. τ. λ. που εφαρμόζονται ενάντια μου, τότε την 1η Αυγούστου 1973, σαν έκφραση έσχατης διαμαρτυρίας, θ’ αυτοκτονήσω»